Fundacja Przestrzeń Filmowa w przestrzeni teatru!
Jest nam bardzo miło poinformować, że Fundacja została producentem spektaklu „Jeszcze się nie stało” w reżyserii Moniki Popiel, który jest realizowany ramach festiwalu Nowe Epifanie.
Produkcja tworzona razem z Teatrem im. J. Kochanowskiego w Opolu, będzie miała swoją premierę w lutym 2021 roku.
Dla twórców spektaklu „Jeszcze się nie stało” słowo „apokalipsa” oznacza odsłonięcie tego, co wcześniej było ukryte.
Drodzy Współżyjący, Drogie Współżyjące,
ta historia jeszcze się nie stała. Jest bardzo długa i wciąż trwa. Co się wydarza, kiedy spotykam Ciebie-osobę, która czyta te słowa? I Ciebie-ptaka, który usiadł na Twoim parapecie? I Ciebie-Twoją sąsiadkę, która wczoraj się do Ciebie uśmiechnęła? A Ty spotykasz mnie-osobę, która pisze te słowa i mnie-psa, który polizał mnie właśnie w nos? I mnie-człowieka, przez którego wczoraj było mi smutno…
„Apokalipsa” to odsłonięcie tego, co wcześniej było ukryte. Interesuje nas apokalipsa w najintymniejszym wymiarze – odsłonięcie się przed drugim człowiekiem, będące podstawą każdej relacji; odsłonięcie się przed samą sobą; odsłonięcie się w jakimkolwiek akcie ekspresji.
Testujemy możliwości praktykowania radykalnej bliskości. W czasach pandemii i pogłębiających się podziałów społecznych, bliskość jest pojęciem, które musi zostać skonstruowane na nowo. Jesteśmy przekonane, że aby społeczna bliskość mogła na nowo zaistnieć, każde z nas musi dokonać osobistej apokalipsy – odsłonić to, co w nas najbardziej intymne, bezbronne, delikatne; a także nauczyć się przyjmować osobiste apokalipsy innych.
Ta historia jeszcze się nie stała. Możesz stać się jej częścią.
Zespół:
Monika Popiel Reżyseria
absolwentka Wydziału Reżyserii na Akademii Teatralnej w Warszawie oraz Wydziału Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej na Politechnice Gdańskiej. Reżyserka
i współprogramistka spektaklu “Roja” pokazywanego w ramach festiwalu “Miasto Szczęśliwe” w Teatrze Powszechnym w Warszawie oraz na Forum Młodej Reżyserii
w Krakowie. Autorka interaktywnej przestrzeni “Wspólne dźwięki” powstałej w kooperacji
z kompozytorem Kamilem Szuszkiewiczem, w Scenie Roboczej w Poznaniu. We współpracy z osobami LGBT+ z doświadczeniem uchodźczym stworzyła platformę awatarową “N/A-Neighbour/Avatar” (w ramach projektu “Sąsiedztwo: Granice bliskości/ Queerowy demontaż”). Wraz z Anną Kamińska, Michałem Wajdzikiem-Radziejowskim
i Pawłem Świerczkiem stworzyła spektakl “Wszystko się Zmieni” w Scenie Roboczej
w Poznaniu. W swoich działaniach i poszukiwaniach bada szeroko pojęty zmysł dotyku jako medium. Tworzy na pograniczu biologii, nowych technologii i sztuk performatywnych. W swoich projektach stara się rozwinąć i eksplorować koncepcję dramaturgii holobiontycznych. Nie wychodzi z domu bez szkicownika i lutownicy.
Julita Goździk Scenografia
artystka wizualna, tworzy kostiumy, obiekty rzeźbiarskie, tkaniny, rysunki i scenografie. Inspiracją jest dla niej świat organiczny, świat snów, wizji i wierzeń dawnych kultur, organizmy rzeczywiste, które wyglądają jak zmyślone i te wyobrażone noszące cechy istniejących. W swoich realizacjach najczęściej stara się powoływać do życia hybrydy z pogranicza rzeczywistości i mrocznych intuicji.
Jest absolwentką scenografii warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, jej scenografia i kostiumy do spektaklu „Flupy ewolucjy” w Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w Warszawie, oraz projekt dyplomowy spektaklu kostiumowego „Pięć wcieleń kobiety w teatrze nō” zostały wyróżnione nagrodą za najlepszy debiut scenograficzny oraz nagrodą ZASP dla wyróżniającego się młodego scenografa na Festiwalu Nowej Scenografii w Katowicach (2017r.), oraz były prezentowane na Quadrenniale w Pradze. Jako scenografka i kostiumografka współpracowała m.in z TR Warszawa,Watchout Studio, Teatrem Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w Warszawie, festiwalem Ciało/Umysł, galerią BWA w Katowicach, Goethe-Institutem w Warszawie, Teatrem Ochoty, StudiemTeatralnym Koło, Teatrem im. S. Jaracza w Olsztynie, WFDIF w Warszawie, PWSFTviT w Łodzi.
Aneta Jankowska Performans , Muzyka Komponowana
choreograf, tancerka, aktorka, improwizatorka i nauczycielka tańca. Człowiek pełen pasji.
Zajmuje się szeroko pojętą improwizacją i performansem. Uczestniczka sesji coachingowych ze Sławkiem Krawczyńskim i Anną Godowską poświęconych pracy w procesie ze śniącym ciałem. Ukończyła 60-dniowy program improwizacji u Davida Zambrano. Brała udział w coachingu z Wimem Vandekeybusem „Bliźniacze połączenie tańca i aktorstwa”.
Aktorka w spektaklach: I nagroda „Syrenarium” na Forum Młodej Reżyserii w Krakowie, spektakle „Judasz” i „Maria Magdalena. Wykład” na festiwalu New Three Kings. Aktorka w filmie Bartka Konopki „Krew Boga”. Tancerka w spektaklach improwizowanych z muzyką na żywo, m.in. podczas cyklicznych spotkań Free The Dance w Krakowie organizowanych przez Małgorzatę Haduch. Wystąpiła w projekcie Site Specific Performance – „Debris Afloat”, którego choreografią i planem jest Paraskevas Terezakis. Uczestniczka laboratorium Anny Godowskiej „Body – Medium”. Tancerka w spektaklach improwizowanych „Nius” w reżyserii Krzysztofa Skolimowskiego, „Szept w moich oczach” w reżyserii Małgorzaty Haduch oraz „Cisza” w reżyserii Izabeli Chlewińskiej. Ponadto realizuje spektakle w kraju i za granicą. Współpracowała także ze znanymi choreografami, takimi jak Robert Hayden i Noa Shadur. Ponadto wielokrotnie realizowała swoje projekty jako performerka i reżyserka, m.in. „Trash me”, „Daj mi swój głos”, „Eksperymentalny chór”, „Rzeźba”, „Gdzie widać ruch” i „Ufo” w sopockiej rezydencji non fiction.
W latach 2009-2016 była tancerką Pracowni Fizycznej Jacka Owczarka.
Twórca ruchu, dramaturgii ruchu i choreografii w wielu produkcjach teatralnych i telewizyjnych, filmach, reklamach i teledyskach.
Współpracowała m.in. z reżyserami: Marcinem Wierzchowskim, Katarzyną Minkowską, Moniką Popiel, Piotrem Trzaskalskim, Hubertem Patynowskim, Piotrem Ratajczakiem, Markiem Zakosteleckim, Jakubem Kroftą, Łukaszem Gajdzisem, Pawłem Łysakiem, Pawłem Wodzińskim, Agnieszką Mielcarek, Darią Kopiec, Janem Klatą, Mateusz Bednarkiewiczem.
Anna Kamińska Performans
tancerka, choreografka. W 2016 roku ukończyła Akademię Sztuk Teatralnych na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu, a w 2019 kierunek Media Interaktywne i Widowiska w Instytucie Teatru i Sztuki Mediów (UAM Poznań). Doktorantka w Katedrze Teatru i Sztuki Mediów. Wykłada na kierunku Wiedza o teatrze oraz Media Interkatywne i Widowiska. Stypendystka Alternatywnej Akademii Tańca na rok 2019 oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rok 2017. Tworzy na pograniczu choreografii oraz sztuki nowych mediów realizując instalacje, spektakle oraz performance, w których warstwa dźwiękowa kreowana jest poprzez ruch ciała i interakcję z obiektami. Współtworzy łódzką grupę LineAct, która zajmuje się sztuką site-specific.
Jan Lorys Performans
urodził się w Krakowie. W 2015 roku ukończył Wydział Teatru Tańca w Bytomiu, Krakowskiej AST. Jako tancerz współpracował między innymi z Rebecca Lazier (ThereMight Be Others), Jozefem Fruckiem (Running Dogman), Radoslavem Piovarcim (projektMIMO), Ulą Sickle (Wolne Gesty) oraz Veronicą Ritz (Trequanda). W
Polsce pracował między innymi dla Teatru Tańca i Ruchu Rozbark, Krakowskiego Teatru
Tańca (również jako nauczyciel), Ruchomego Kolektywu, Krakowskiego Centrum Choreograficznego, Teatru STU, CSW U-jazdowski. Pieniądze zarabiał również jako magazynier, pracownik fabryki i zmywacz naczyń. Oprócz tańczenia lubi jeść lody. Obecnie mieszka w Berlinie, gdzie współpracuje między innymi z Isabelle Schad.
Paweł Urbanowicz Performans, Reżyseria Światła
Urodzony w Suwałkach, absolwent Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie. Prezes Stowarzyszenia Aktywności Społeczno-Artystycznej “Nie Po Drodze”, współzałożyciel Vagabond Physical Collective oraz duetu artystycznego z Anną Mikułą. Współpracował m.in. z Maciejem Kuźmińskim, Jakubem Lewandowskim, Tomaszem Ciesielskim, Ineke Dubois (Codarts University for the Arts w Rotterdamie, Holandia), Edanem Gorlickim, Sylwią Hefczyńską-Lewandowską, Wojciechem Mochniejem (W & M Physical Theatre in Calgary, Kanada).
Jako tancerz kształcił się głównie w Polskiej Technice Tańca Współczesnego Jacka Łumińskiego, lecz jego alfabet ruchowy silnie bazuje również na technice Limona, Floor Work i Dynamic Phrasing Macieja Kuźmińskiego czy Fighting Monkey Jozefa Frucka.
Jako aktor i reżyser korzysta głównie z doświadczenia zdobytego podczas wieloletniej współpracy z Janem Peszkiem. Podczas tworzenia kreacji scenicznych bazuje na technikach aktorskich Michaiła Czechowa, zasadach kompozycji Viewpoints Method oraz choreologii Labana.